นายด่านวัย 30 ปี เผยว่า “ตอนนั้นผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าชีวิตของผมจะต้องเจอกับช่วงเวลาแบบนั้น ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเสียพ่อหรือแม่หรือคนที่เรารักอย่างรวดเร็วหรือกะทันหันอย่างนั้น

แต่ในช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อโควิดมันก็มีหลายคนที่ต้องเสียคนที่รักไปเหมือนกัน และผมคิดว่าโลกอยู่ในสภาพที่ทุกคนพร้อมที่จะแสดงความรักต่อคนอื่น”

“ที่จริงมันไม่ได้มาจากคนที่ ลิเวอร์พูล เท่านั้นหรอกนะ แต่ยังไงซะบรรดาหนุ่มๆ (หมายถึงนักเตะ ลิเวอร์พูล) ของที่นี่ก็วางตัวได้ยอดเยี่ยมมากๆ ทุกคนเลย เช่นเดียวกับเหล่าสตาฟฟ์และแฟนบอล

พวกเขารู้สึกเจ็บปวดไปพร้อมกับผม และพวกเขาก็ผลักดันให้ผมไปข้างหน้า ผมสัมผัสได้ถึงความรักและแนวทางที่พวกเขารับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาช่วยผมกับครอบครัวของผมให้ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้”

“มันไม่ได้มีแค่จากที่นี่ (แอนฟิลด์) เท่านั้น แต่ทุกคนในโลกฟุตบอลปฏิบัติกับผมดีมากๆ ผมรู้สึกซาบซึ้งสุดๆ ผมได้รับจดหมายจากกุนซือหลายคน และจากสโมสรบางสโมสรที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้รับจดหมายจากพวกเขาด้วยซ้ำ ทุกข้อความการให้กำลังใจมันผลักดันให้ผมเดินไปข้างหน้า”

“สิ่งที่ช่วยผมได้มากที่สุดคือศรัทธาของผมและสิ่งที่ผมเชื่อมั่น มันทำให้ผมยังใช้ชีวิตต่อไปแบบแข็งแกร่งได้, ทำให้ผมเดินไปข้างหน้าได้, ทำให้มองไปข้างหน้าได้, ทำให้ใช้ชีวิตอยู่กับลูกๆ ได้ และทำให้ผมมีแรงกระตุ้นมากพอที่จะเจอกับช่วงเวลาที่ยากลำบากมากๆได้”